een weekendworkshop over moed en overgave
We leven steeds meer alsof alles planbaar en maakbaar is. Een idee dat regelmatig niet blijkt te kloppen, en dan voelen we ons bedreigd.
Unity in Duality, de filosofie en psychologie van de onderlinge verbondenheid, gaat ervan uit dat alles voortdurend in verandering is. Als je je dan ook identificeert met een vaststaand idee over jezelf, over anderen of hoe de wereld zich zal ontvouwen, zal er vanzelfsprekend angst opkomen. Maar als je erin slaagt samen te gaan met een dieper niveau van bestaan, maak je deel uit van dit natuurlijk transformatieproces, waarbij elke verandering een opening is voor een nieuw begin, dat levensvreugde en heling kan brengen.
In deze workshop bieden wij ervaringsgerichte, meditatieve oefeningen, ondersteund met theoretische inzichten, waardoor we het natuurlijke ritme van onze natuur leren te volgen. We leren om te gaan met wat inherent is aan leven: vergankelijkheid en existentiële angst.
Deze workshop wordt in het Nederlands gegeven door Caroline Vossen en Frances Nijssen, beiden lid van de internationale staf van Unity in Duality.
Caroline Vossen is klinisch psycholoog, psychotherapeut en supervisor en werkzaam in de klinische praktijk als behandelcoördinator bij PsyQ Arnhem en Enschede.
Frances Nijssen is organisatiepsycholoog en coach. Zij is als leiderschapstrainer verbonden aan verschillende instituten en gespecialiseerd in transformatieve processen.
Praktische informatie
Data:
1 en 2 april 2023
Tijden
zaterdag 9.30-17.00 uur
zondag 9.30-16.00 uur
Plaats
Piet Gerritszaal, Mgr. Suyslaan 8, Heilig Landstichting (bij Nijmegen)
Kosten
€ 140
€ 120 voor UD-studenten
€ 100 kleine beurs
De organisatie van dit weekend ligt in handen van Tarab Instituut Nederland
Meer informatie: info@tarab-instituut.nl
Aanmelden via het aanmeldformulier
Cathy Pawlik is lid van de 
Eindigheid en dood zijn een onvervreemdbaar deel van het leven. Toch associëren we ze niet snel met gezondheid en geluk. Sterker nog, de grond van ons denken en handelen is vaak het vermijden of uitbannen van tijdelijkheid.
‘Het hart moet zich openen waar het gesloten is geraakt’, is een beroemde uitspraak van John Welwood, boeddhistisch psycholoog van het eerste uur.
Hoe dieper we contact met onszelf kunnen maken, des te meer kunnen we het stille ervaren. Wat is deze stilte eigenlijk die gezien wordt als de diepste grond van onszelf en de wereld? Wat is het effect op ons dagelijks leven als we die meer en meer kunnen ervaren? En hoe kan stilte de grond van alles zijn?
Wanneer we goed ‘in ons vel’ zitten, gaat er veel meer als vanzelf. We zijn opener, receptiever en daardoor denken, praten en handelen we meer in harmonie met de wereld om ons heen.
De laatste tijd ontdekken we steeds meer dat de natuur een ingenieus systeem is waarin alle onderdelen op elkaar inwerken. Zij heeft een enorm zelfhelend vermogen omdat het hele systeem uiteindelijk is gericht op balans en harmonie. Als we de natuur in gaan, ervaren we dat ook en worden we deel van dat systeem.
We zijn geneigd om vervelende gebeurtenissen beter te onthouden en krachtiger te ervaren dan onze gelukkige momenten. Deze laatste zijn echter wel opgeslagen in ons onbewuste. De verbeelding is de ingang naar dit onbewuste en daarmee naar ons verborgen geluk.
We leven in bijzondere tijden, waarin we voor grote uitdagingen staan. Het individuele als ijkpunt van ons bestaan lijkt haar tijd te hebben gehad; het gaat nu om het vinden van de diepere verbinding met andere mensen en de wereld om ons heen.
Contact met je lichaam is een belangrijke poort naar contact met de zintuiglijke realiteit.